Mekke döneminde inmiştir. 30 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “el-Fecr” kelimesinden almıştır. Fecr, tan yerinin ağarması vakti demektir
1. |
Andolsun şafağa. |
|
2. |
on geceye, |
|
3. |
çifte ve teke, |
|
4. |
ve geçeceği sırada geceye. |
|
5. |
Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi? |
|
6. |
Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine? |
|
7. |
Sütunların sahibi İrem'e |
|
8. |
ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı. |
|
9. |
Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine? |
|
10. |
O kazıkların sahibi Firavun'a? |
|
11. |
Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı. |
|
12. |
Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı. |
|
13. |
Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı. |
|
14. |
Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir. |
|
15. |
Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendiside ikramda bulunur, nimetler verirse: "Rabbim bana ikram etti." der. |
|
16. |
Fakat her ne zaman da sınayıp rızkım daraltırsa: "Rabbim bana ihanet etti." der. |
|
17. |
Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz. |
|
18. |
Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz. |
|
19. |
Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki! |
|
20. |
Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına! |
|
21. |
Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman, |
|
22. |
Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman, |
|
23. |
cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona? |
|
24. |
Der ki: "Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım." |
|
25. |
Artık o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez. |
|
26. |
Ve O'nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz. |
|
27. |
Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh, |
|
28. |
dön Rabbine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak! |
|
29. |
Gir kullarımın içine! |
|
30. |
Gir cennetime! |
